Uzbrojenie
kliknij na nazwę broni
Armata 2-FuntowaArmata przeciwlotnicza Bofors 40mm
Armata polowa-10,5 cm Kanone 18
2,8 cm sPzB 41
-Armata 2-funtowa
Armata dwufuntowa (ang. Royal Ordnance Quick Firing 2-pounder) to brytyjska armata przeciwpancerna kalibru 40 mm produkowana od 1936
Została zaprojektowana jako broń piechoty, ale okazało się, że jej laweta jest zbyt ciężka, aby używać armaty jako działa piechoty i w 1938 przeszła na uzbrojenie regimentów artylerii przeciwpancernej. Oryginalne łoże trójogonowe pozwalało na prowadzenie ognia w zakresie 360° w płaszczyźnie poziomej.(źródło:Wikipedia)
-Armata przeciwlotnicza Bofors 40 mm
Armata przeciwlotnicza Bofors 40 mm armata
przeciwlotnicza szwedzkiej firmy Bofors skonstruowana przed rozpoczęciem drugiej wojny wiatowej.Opracowana
została w 1933 roku w szwedzkiej firmie Bofors a następnie przyjęto uzbrojenia przez wiele krajów świata. Mimo iż
konstrukcja ma już 70 lat, to broń ta nadal pozostaje w użyciu. Przez cały okres produkcji armata była wielokrotnie
modernizowana i produkowana w rozmaitych wersjach (zależnie od daty i kraju produkcji). Armata była montowana na
różnych podstawach lądowych, morskich a także na pojazdach lądowych. Produkowana była w wersjach
pojedynczych a także podwójnie i poczwórnie sprzężonych.(źródło:Wikipedia)
-Armata polowa-10,5 cm Kanone 18
10,5 cm Kanone 18 (10,5 cm K 18) - niemiecka armata polowa z okresu II wojny światowej. Armata K 18 miała łoże kołowe, dwuogonowe, rozstawne. Zamek klinowy. Zasilanie amunicją składaną (3 ładunki). Trakcja motorowa. Armata używała tego samego łoża co haubica 15 cm schwere Feldhaubitze 18.
Armata nie była ulubiona przez artylerzystów i nie uchodziła za udaną broń - w porównaniu z haubicą 15 cm pociski działa miały znacznie mniejszą moc niszczącą, a maksymalna donośność armaty nie była dużo większa od donośności haubicy, a samo działo było bardzo ciężkie.(źródło:Wikipedia)
-2,8 cm sPzB 41
2,8 cm Schwere Panzerbüchse 41 (2,8 cm sPzB41) niemiecka lekka armata przeciwpancerna kal. 28 mm z okresu II wojny światowej
Armata była wyposażona w lufę stożkową, ze zwężającym się ku wylotowi przewodem. Początkowy kaliber lufy wynosił 28 mm, a kaliber u wyjścia lufy wynosił 20 mm. Specjalne pociski do armaty zmniejszały swoją średnicę w trakcie przejścia przez lufę. Dzięki temu przy stosunkowo niskim obciążeniu przekroju pocisku w lufie udało się uzyskać wysokie obciążenie przekroju pocisku w czasie lotu do celu, dzięki czemu miał on wysoką przebijalność.(źródło:Wikipedia)
